جیپ واگنیر S تمام الکتریکی مانند اکثر شاسی بلندهای لوکس دو ردیفه ظاهری دارد و شباهت زیادی به گرند چروکی امروزی در گلخانه دارد. با این حال، یک قدم به عقب بروید، و داستان متفاوت است: پنجره عقب که پشت ستون‌های D شکل بادبانی پنهان شده، زاویه بسیار کم‌تر و مخروطی‌تر از درب عقب معمولی نزدیک به عمودی دارد. یک بال غول پیکر در بالای ستون های D قرار دارد و توهم یک SUV جعبه ای و ایستاده را ایجاد می کند. این یک ترفند بسیار خوب است که به Wagoneer S آیرودینامیک فوق العاده لغزنده می دهد و در عین حال شکل رسمی تری را حفظ می کند.
رالف ژیلز، مدیر ارشد طراحی Stellantis، گفت: «برای ضربه زدن به هدف هوایی، ما مدام متوجه شدیم که باید یک نمایه بسیار مخروطی ایجاد کنیم. موتور 1. ما مجبور بودیم آن را به شکل یک قورباغه کوچک کنیم و هیچ یک از ما ظاهر آن را دوست نداشتیم. بنابراین بال به یک راه حل برای جذاب نگه داشتن مشخصات و بهره مندی از مزایای آئرو تبدیل شد تا طراحی را خراب نکند.
همانطور که ژیلز توضیح داد، شکل معمولی SUV سوراخی در هوا ایجاد می کند و تلاطمی ایجاد می کند که با حرکت خودرو به سمت عقب به سمت عقب کشیده می شود. شبح قطره اشک یا قورباغه به بستن سوراخ کمک می کند، هوا را به عقب هدایت می کند و تلاطم را به حداقل می رساند. اگر جیپ می‌خواست Wagoneer S برد باتری خود را به حداکثر برساند، طراحان باید راهی بیابند تا آن را از نظر آیرودینامیکی لغزنده کنند.
بال عبوری چیزی شبیه به یک راه حل تصادفی بود. “در ابتدا به معنای واقعی کلمه فقط آنجا بود که باحال به نظر برسد و آن را حمل کند [rear-view] ژیل به دوربین گفت موتور 1. ما در نهایت آن را پیچاندیم و چرخاندیم و متوجه شدیم که می توانیم هوای پشت خودرو را هدایت کنیم و آیرودینامیک را بهبود ببخشیم. نتیجه: ضریب درگ 0.294، برابر با نسل اول تویوتا پریوس، واگنیر S را به لغزنده ترین جیپ ساخته شده تبدیل می کند.
«خط سقف شیب‌دار واقعاً یکی از بزرگترین عواملی است که چگونه به 0.294 رسیدیم. [Cd]آلیسون رام، معاون توسعه محصول در Stellantis گفت. در آنجا کار زیادی انجام شد تا سقف را پایین بیاوریم و سپس بتوانیم هوا را هنگام خروج از سقف مدیریت کنیم، کاری که بال به ما اجازه می‌دهد انجام دهیم.»
مهندسی بال شاهکار کوچکی نبود. رام با خنده گفت: “کاری که من برای مدت طولانی سعی کردم انجام دهم این بود که یک تاچ داون وسط روی پشت بام قرار دهم، زیرا بسیار آویزان است و جرم زیادی در آن وجود دارد.” . “و سپس شما لرزشی دارید که باید نگران آن باشید. دوربین دیجیتال آینه دید عقب در بال قرار دارد. بنابراین باید مطمئن می شدم که مردم به آینه خیره شده اند که نوسان نداشته باشد. یافتن راه درست برای به دست آوردن ثبات بدون زشت کردن آن، بدون اضافه کردن این همه وزن غیر ضروری […] این احتمالا یکی از بزرگترین چالش های ما بود.»
رام و تیمش این کار را انجام دادند و به هدف آیرودینامیکی خود دست یافتند و اولین جیپ تمام الکتریکی را قادر ساختند تا به برد باتری بیش از 300 مایل دست یابد. رحم در مورد بال کنسولی بالای جیپ جدید گفت: «زیبا است. به ماشین خیره می‌شوم و فکر می‌کنم، خدا را شکر، توانستیم کار کند.»