دوج وایپر اصلی یک آفرود نیست. کم شیار، اسپورت و سفت، هدف اصلی آن ارائه شادی از طریق آسفالت پرپیچ و خم و بزرگراه های بزرگ، باز و هموار است. ظاهراً هیچ کس به سازنده این Viper اشاره نکرده است که تغییرات گسترده ای را انجام داده تا آن را به یک دونده صحرای شایسته تبدیل کند. به نوعی، به نظر می رسد به عنوان جهنم.
کانال YouTube SuperFastMatt سال گذشته را صرف جداسازی، برش و مونتاژ مجدد این نسل اول وایپر قرمز روشن دهه 1990 کرده است. این پروژه به جایی رسیده است که میزبان، مت، به اندازه کافی احساس راحتی می‌کرد تا ماشین را برای دور کامل آزمایش‌هایی که شامل دونات، پرش و صخره‌خزیدن بود، به صحرا برد.
علاوه بر گلگیرهای برش خورده و لاستیک‌های غول‌پیکر، مت برای سیستم تعلیق جلو، پایه‌های عمودی سفارشی طراحی کرد تا با کمک فنرها و فنرهای طولانی مدت کار کند. در عقب، سیستم تعلیق Viper کارخانه کاملاً به نفع یک محور محکم که از جیپ رانگلر روبیکون گرفته شده است، با یک دیفرانسیل قفل کننده کنار گذاشته شده است. گیربکس 8.0 لیتری V-10 تنفس طبیعی و گیربکس شش سرعته Tremec T-56 خوشبختانه به حال خود رها شده اند.
با کمال تعجب، آزمایش مت فقط چند مشکل کوچک را در Safari Viper آشکار می کند. تفاوت قفل به این معنی است که دونات ها آسان هستند، اما حتی با یک رادیاتور ارتقا یافته، دمای مایع خنک کننده بالاتر از آن چیزی است که او می خواست. و در حالی که صخره خزیدن با سرعت آهسته موفقیت آمیز بود، فقدان جعبه انتقال با سرعت کم، مدولاسیون گشتاور را دشوار می کرد.
مت به اندازه کافی شجاع بود که Viper را از چندین پرش خارج کند، که توسط لاستیک های بالون مانند و دمپرهای مسافرتی بزرگ ممکن شد. اگرچه ماشین فرود را نسبتاً خوب انجام داد، برخی از تزئینات داخلی از بین رفت و چند قطعه تعلیق سفارشی شروع به جدا شدن از یکدیگر کردند. هیچ چیز با چند جوش اضافی نمی تواند درست شود.