برای ساخت این پشتی، بخش های فوم 1.5 اینچی بریده شده و به خودرو چسبانده شده است. روکش چرخ های مقوایی به چرخ ها چسبانده می شد و مولدهای گرداب کوچک نیز که از مقوا ساخته شده بودند در مکان های مختلف به ماشین چسبانده می شدند. همه این کارها خارج از کاف انجام می شود، بدون هیچ طرح خاصی جز ایجاد یک انتهای نوک تیز عقب در حالی که چراغ های عقب و پلاک خودرو قابل مشاهده هستند. این علم است، اما ساخت و ساز آن چیزی نیست که شما می گویید موشک علوم پایه. با این حال، کار کرد.
ما در گذشته با طرح های مشابه با محوریت مسافت پیموده شده مواجه شده ایم، بنابراین نتایج شوکه کننده نیستند. اما ما علاقه مندیم که ببینیم چگونه یک Mk II aero-Impreza کارایی را بیشتر می کند.
منبع
هنگامی که کرایسلر در اواخر دهه 1960 از شگفتی های بالدار خود رونمایی کرد، مردم سر خود را خاراندند. دوج چارجر دیتونا و پلیموث سوپربرد با دماغههای بلند و بالهای بلند به نظر میرسیدند، اما پس از آن کاملاً بر مسیرهای مسابقه نسکار تسلط یافتند. درس ساده بود: آیرودینامیک مهم است.
ویدیو از به پرواز فکر کن کانال یوتیوب، و همانطور که از نام آن پیداست، محتوا بر روی آیرودینامیک تمرکز دارد. این فرد که با قیمت بالای سوخت مواجه شد، دانش هوافضای خود را گرفت و آن را برای راننده روزانه خود به کار برد. توضیح فنی را به ویدیو واگذار می کنیم، اما خلاصه این است که خودروهایی با قنداق بزرگ عموماً هوای متلاطم پشت سر خود دارند و این بد است. این بدان معناست که خودرو به راحتی در هوا نمی لغزد و برای جلو رفتن نیاز به قدرت بیشتری دارد. تلاطم را از بین ببرید و انرژی کمتری مصرف خواهید کرد. که سوخت کمتری مصرف می کند و ما را به این سوبارو می رساند که شبیه چیزی از یک فیلم علمی تخیلی بد است.