ناترازی برق در ایران در سال ۱۴۰۱ به ۱۰هزار مگاوات رسید. این ناترازی علاوه بر موضوعاتی نظیر تعرفه گذاری ناکارآمد، انحصار دولتی و خصوصی سازی معیوب، بیشتر ناشی از کارایی به شدت پایین نیروگاه های برقی و تلفات شبکه انرژی بوده است.
\nبا گذار به خودروهای برقی ممکن است این ناترازی به شدت افزایش یابد بنابراین سیاستگزاران این حوزه قبل از هر تصمیمی باید تاثیر این گذار بر تقاضا، سیستم توزیع، سیستم انتقال، تولید و تسهیلات و تجهیزات را در برنامه ریزی های خود وارد کنند.
\nکشور باید برنامه ریزی دقیق سیستم انرژی را براساس مدل سازی و شبیه سازی برای ارزیابی تاثیر حمل ونقل برقی بر سیستم انرژی خود، ازجمله تولید و مهم تر از آن، شبکه انتقال و توزیع انجام دهد. چنین تحلیل هایی به برنامه های سرمایه گذاری و اصلاحات تنظیم گری کمک می کند که سیستم انرژی را برای پذیرش گسترده شکل می دهد.
\nیکی از عناصر مهم مدیریت تقاضا، اصلاح بسیاری از انحرافات در قیمت برق و سوخت خواهد بود.اصلاح قیمت گذاری، یکی از مهم ترین عوامل مدیریت تقاضا خواهد بود.
\nبرای اصلاح ساختار تعرفه انرژی، ابتدا باید از ساختارهای تعرفه افزایشی به سمت قیمت گذاری خطی حرکت کرد تا افزایش تقاضای شارژ خودروهای برقی باعث افزایش چشمگیر هزینه صاحبان آنها نشود.
\nبرای کنترل تقاضای برق در ساعات پربار، باید از قیمت گذاری مبتنی بر زمان استفاده (Time of use)، استفاده کرد که در آنها در ساعات پربار، قیمت برق بالاتر است.
\nتجربه نشان می دهد این روش به خوبی کار می کند و بسیاری از صاحبان خودروهای برقی زمان شارژ را در پاسخ به سیگنال های قیمت تنظیم می کنند.
\nبا اجرای این روش، کاربران از نرخ پایین تر و شرکت های برق از جلوگیری از سرمایه گذاری های اضافه سود می برند و تغییرات تقاضای برق و بهبود زیرساخت شبکه برق کاهش خواهند یافت. اما برای جلوگیری از اثرات جانبی ناخواسته، باید طرح های این روش قیمت گذاری با دقت طراحی شود.
\nبرای تضمین بیشترین منافع ممکن برای موضوعات زیست محیطی و کاهش آلودگی با استفاده از خودروهای برقی، سیاستگزاران و شرکت های برق باید با بهبود بهره وری انرژی در امتداد زنجیره تامین برق و همچنین سبز کردن تولید برق در تمام تصمیمات سیاستی به پیشرفت خود ادامه دهند.
\n