آدریان نیوی یکی از موفق ترین مهندسان تاریخ فرمول یک است. دوازده خودروی او برنده مسابقات قهرمانی سازندگان جهان در این سری شده‌اند، و او به‌عنوان عامل تغییر در تیم‌هایی مانند ویلیامز، مک لارن و ردبول عمل می‌کند و تیم‌های درگیر را با راه‌حل‌های طراحی نوآورانه به جلو می‌برد. اخیراً، او اولین ماشین جاده ای خود، استون مارتین والکری را طراحی کرد. موضوع این است که والکری تقریباً یک فراری بود. طبق مصاحبه جدید داکس شپرد و کریستین هورنر، مدیر تیم ردبول ریسینگ، افراطی‌ترین خودروی جاده‌ای که تاکنون وجود داشته، تنها به عنوان تلاشی برای جلوگیری از رفتن نیوی به فراری رخ داده است.
ردبول از سال 2010 تا 2013 با هدایت سباستین فتل به طور متوالی قهرمان سازندگان شد. با این حال، زمانی که F1 قوانین را تغییر داد و وارد دوران هیبریدی شد، مرسدس از سال 2014 تا 2021 به تیم برتر تبدیل شد. ردبول تا سال 2022 دوباره در صدر جدول رده بندی قرار نگرفت. در این سال های ناموفق بود که نیوی تقریباً راهی فراری شد.
5 عکس ها
هورنر گفت: «آدریان به خروج بسیار نزدیک شده بود. او حدود نیم ساعت از امضای قرارداد فاصله داشت.
فراری به نیوی پیشنهاد بسیار فریبنده ای داد. او باید روزانه از موناکو به کارخانه مارانلو پرواز می کرد و شرکت با هر گونه مالیات کمک می کرد. بعلاوه، او باید یک ماشین جاده طراحی کند.
هورنر با پیشنهاد دادن اجازه به نیوی برای ساخت خودروی جاده ای در ردبول مخالفت کرد. در آن زمان، استون مارتین اسپانسر عنوان تیم F1 بود، بنابراین هورنر به سراغ مدیرعامل این خودروساز، اندی پالمر رفت و این ایده را برای او مطرح کرد.
هورنر در این مصاحبه گفت: «ببینید، مسلماً ما بهترین طراح تمام دوران را داریم. “شما یک برند عالی دارید. ما قرار نیست هزینه ماشین را تامین کنیم. اما منطقی است که این دو چیز را کنار هم قرار دهیم، و این به معنای واقعی کلمه در یک میخانه در انگلیس است.”
17 عکس ها
کار کرد و نیوی در ردبول ماند. استون مارتین و ردبول در ابتدا والکری را در سال 2016 با کد AM-RB 001 معرفی کردند. این شرکت ها نام رسمی این خودرو را در سال 2017 اعلام کردند. سرانجام تولید آن در سال 2021 آغاز شد.
این پروژه در Cosworth برای ساخت موتور 6.5 لیتری V12 Valkyrie آغاز شد و Rimac سیستم هیبریدی KERS را تامین کرد. در نتیجه مجموع قدرت 1140 اسب بخار است. نیوی بدنه ای بسیار آئرودینامیک و شیب دار را برای دستگاه ایجاد کرد. هورنر قبلاً آن را “یک دیفیوزر روی چرخ” نامیده بود.
نتیجه نهایی، بدون شک، وحشی‌ترین و احتمالاً پیچیده‌ترین خودروی جاده‌ای است که جهان تا به حال دیده است، یک دستگاه هوازی که می‌تواند به همان سرعتی که بسیاری از اتومبیل‌های مسابقه‌ای در پیست بپیماید، اما از نظر فنی نیز می‌تواند به خواربارفروشی برود. در همان زمان، دوران جدیدی از تسلط ردبول در فرمول 1 آغاز شد.