فعالان صنعت خودرو بر این باورند که باید بستری مشترک برای کاهش هزینه های تولید طراحی شود که با کاهش هزینه های تحقیقاتی، قیمت نهایی محصولات را تحت تاثیر قرار دهد. اما جدای از هزینه های تحقیقاتی، موانع دیگری بر سر راه خودروسازان وجود دارد که تا به امروز مانع از طراحی و تولید یک پلت فرم مشترک شده است. مدل‌های کنترلی متعددی در تولید خودرو وجود دارد که بخشی از آنها رگولاتوری استاندارد است و بر این اساس هنگام طراحی و تولید خودرو، محصول باید استاندارد لازم را کسب کند. شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران نیز با استقرار بازرسان فنی در انتهای خطوط تولید، خودروها را بر اساس استانداردهای خاص بازرسی می کند.
علی رضا قربان نژاد، فعال و کارشناس حوزه خودرو درباره لزوم کاهش هزینه های تولید خودروسازان به «دنیای خودرو» گفت: زیان انباشته در صنعت خودرو به حدود 250 همات رسید و این ضرر ناشی از اجرای برنامه‌های دولت‌های گذشته در صورت عدم برنامه‌ریزی جدید برای صنعت خودرو، این صنعت به سرنوشتی مانند هپکو، نیشکر هفته و غیره قبل از خصوصی‌سازی دچار خواهد شد.
یکی از موضوعاتی که خودروسازان آن را مانع توسعه محصول می دانند، نوع و روش استانداردهای اعمال شده در صنعت است که سازمان های نظارتی آن را مرتبط با مقوله کیفیت و ایمنی خودرو می دانند، اما خودروسازان معتقدند بسیاری از این استانداردها دارای استفاده می شود که به مسائل کیفیت و ایمنی ارتباطی ندارد و فقط هزینه های تولید را افزایش می دهد. ارزیابی شما در این زمینه چیست؟
نظارت بر استانداردهای محصولات صنعت خودرو نباید روند تولید را متوقف کند و زندگی روزمره شرکت های خودروسازی را تحت تاثیر قرار دهد. اگر نیاز به تولید و طراحی یک پلتفرم مشترک باشد، باید برای اجرای آن برنامه ریزی شود. برخی از کارشناسان معتقدند ایمنی محصولاتی که خودروسازان در سبد خود دارند از کیفیت لازم برخوردار نیستند. اما هیچ اقدام موثری در خصوص استانداردسازی هزینه های تحقیقاتی توسط این شرکت ها صورت نگرفته است و تنها استانداردهایی مانند نور روز (نور روز)، سیستم مانیتورینگ فشار باد لاستیک ها یا GSI (سیستم هشدار تعویض دنده) و… خودروها را بالا نبرید اضافه شده است. . این در حالی است که واحدهای تحقیق و توسعه خودروسازان بیشترین هزینه ها را به خود اختصاص داده اند و اگر این هزینه ها صرف تهیه مواد اولیه مرغوب برای تولید شود، قطعاً بهبود مورد نیاز متقاضیان و مسئولان در کیفیت نهایی خودرو نمایان می شود. محصول کارخانه. از سوی دیگر، صنعت خودروسازی امروزی حوزه هایی برای آزمایش عملکرد رانندگی و عملکرد خودرو در حین استفاده دارد که شامل هندلینگ، ترمزگیری و فرمان می شود. در این راستا خودروسازان می توانند پلت فرم مورد تایید را توسط کارشناسان خود در واحد کنترل کیفیت تست کنند.
چرا صنعت خودروسازی ما نسبت به همتایان جهانی خود از رقابت عقب است؟
ما نقاط قوت و ضعفی داریم که در چند دهه گذشته به طور نابرابر به آنها پرداخته شده است. نمونه ای از این رشد شرکت های تابعه خودروسازان است. تولید یک گروه است. یعنی هر جا در این دسته خطایی رخ دهد به محصول نهایی منتقل می شود. اگر قطعه ساز قطعه ای معیوب تولید کند و به سازنده خودرو تحویل دهد. با نصب بر روی خودرو به طور خودکار به مصرف کننده منتقل می شود و می تواند در هر نقطه از جهان رخ دهد. این عیوب تعداد مشخصی دارند و اگر از این حد فراتر رفت باید اقدامات نظارتی و کنترل بیشتری صورت گیرد.
همانطور که گفته شد کیفیت نهایی محصولات خودروسازان به کیفیت مواد اولیه بستگی دارد. چرا سیستم نظارت برای بهبود کیفیت محصولات قطعه سازان سخت گیرانه نبود؟
اما با وجود تمام نظارت ها چه از نظر مشخصات و چه توسط شرکت ممکن است قطعه معیوب به خطوط تولید تحویل داده شود و این امری طبیعی است. قانون حمایت از حقوق مصرف کننده وجود دارد که به تصویب هیات وزیران و مجلس نمایندگان رسیده است و تضمین اجرای آن وجود ضمانت در شرکت های خودروسازی است.
به عنوان مثال در این قانون اگر خودرویی دارای عیوب مکرر باشد، خودروساز موظف است خودروی معیوب را با خودروی سالم تعویض کند. این در اکثر خودروسازان جهانی رایج است.
یک خودرو چندین هزار قطعه دارد و اکثر آنها توسط خودروساز مونتاژ می شود. وقتی خودرویی از نظر کارایی مشکل دارد به این معناست که قطعات آن معیوب است و این به این دلیل است که زیرساخت تامین قطعات یدکی قوی و خوبی نداریم.
در تمام دنیا قطعه سازان به سفارش خودروسازان قطعات را طراحی و تولید می کنند.
در این صورت، در صورت مشاهده ناهنجاری در زنجیره تامین، قطعه سازان آن را اصلاح خواهند کرد. در حالی که در کشور ما اینگونه نیست و همه این موارد به خودروساز بستگی دارد.
قطعه سازان به عنوان بزرگترین طلبکار صنعت خودرو معتقدند خودروسازان بخشی از سرمایه قطعه سازان را به دلیل عدم تعدیل قیمت محصولات خود صرف تولید می کنند و دلیل اصلی این مشکل را می دانند. قیمت گذاری اجباری محصولات نظر شما در مورد این چیست؟
ابزارهای فشرده سازی مورد استفاده توسط سازندگان خودرو برای بهبود کیفیت توسط سازمان های استاندارد و محیط زیست تعیین می شود. اما کیفیت مفهومی فراتر از استاندارد است که وزارت حریم خصوصی باید آن را به طور متمرکز در وزارتخانه هدف قرار داده و تعریف کند. البته باید اذعان داشت که تحریم های خارجی و سوء مدیریت داخلی نیز در کاهش کیفیت خودرو موثر بوده است.