سیستم‌های کمک راننده با اتوماسیون جزئی مطمئناً می‌توانند به جلوگیری از برخورد کمک کنند، اما آنها کاملاً برای ساعات اولیه آماده نیستند. مطالعه اخیر بیش از 37000 تصادف وسیله نقلیه را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که احتمال تصادف انسان ها در پیچ ها یا در شرایط کم نور در مقایسه با فناوری خودکار کمتر است. و اعداد حتی نزدیک هم نیستند.
این مطالعه که اخیرا توسط Nature Communications منتشر شد، نشان داد که وسایل نقلیه ای که از سیستم های خودکار استفاده می کنند، پنج برابر بیشتر تصادفات در هنگام طلوع یا غروب خورشید داشته اند. در پیچ ها، این نسبت در مقایسه با وسایل نقلیه انسان محور دو برابر بیشتر بود. تقریباً 35000 تصادف با رانندگان انسانی و 2100 تصادف با سیستم های خودکار فعال به عنوان پایه داده ها عمل می کنند.
با توجه به موقعیت‌های کم نور، این مطالعه محدودیت‌های دوربین‌ها و حسگرها و ناتوانی در انطباق با شرایط را برجسته می‌کند. به عنوان مثال، سایه های صبح زود یا اواخر روز ممکن است به اشتباه به عنوان اشیا تعبیر شوند. نور نوسان نیز می تواند مشکل ساز باشد و با الگوریتم ها خرابی ایجاد کند و باعث سردرگمی در سیستم شود. از طرف دیگر، اشیاء در سایه ممکن است به هیچ وجه تشخیص داده نشوند. این مورد توسط تست‌های تصادف پشتیبانی می‌شود که به طور مداوم نشان می‌دهد وسایل نقلیه دیر ترمز می‌کنند یا اصلاً برای عابران پیاده یا حیوانات شبیه‌سازی شده توقف نمی‌کنند.
در مورد نوبت ها، آگاهی موقعیتی به عنوان یک مشکل احتمالی برای سیستم های خودکار فعلی ذکر شده است. سنسورها و دوربین ها ممکن است همه موانع را در مکانی به پویایی یک تقاطع تشخیص ندهند، اما حتی از این هم فراتر می رود. این مطالعه اشاره می‌کند که سیستم‌های کنونی معمولاً منطقه نسبتاً نزدیک به یک وسیله نقلیه را «می‌بینند». در حالی که ممکن است یک انسان در نیم مایلی مه غلیظی را ببیند و اقدامات احتیاطی انجام دهد، خودرویی که تحت کنترل مستقل است به حرکت خود ادامه می دهد.
شواهدی برای تایید این موضوع وجود دارد. با بررسی اقدامات انجام شده قبل از برخورد، اکثر وسایل نقلیه تحت کنترل خودران قبل از اجرای مانورهای اضطراری مستقیم و با سرعت ثابت رانندگی می کردند. خودروهایی که توسط انسان رانندگی می‌شد، موارد بیشتری از کاهش سرعت و تغییر مسیر قبل از برخورد را نشان دادند.
این مطالعه برای رسیدن به این نتایج، متغیرهای زیادی را در نظر می‌گیرد، اما نکته اصلی واضح است. سیستم‌های کمک راننده در حال حاضر دقیقاً همین هستند. اتوماسیون در یک خط مستقیم به خوبی کار می‌کند، اما قبل از اینکه رانندگی با دست‌های خاموش/خاموش واقعی سطح 4 به واقعیت تبدیل شود، باید داده‌های بسیار بیشتری جمع‌آوری و مطالعه شود.