این خودرو هم توسط پال براک طراحی شد و تولید آن تا سال ۱۹۷۲ ادامه داشت. نیمی از ۲۳ هزار دستگاهی که از این مدل تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه از آن، به کشورهای دیگر صادر شد. قابلیت‌های فنی این خودرو چندان قابل توجه نبود، اما طرح زیبایش آن را به یکی از خودروهای کلاسیک مرسدس بنز، تبدیل کرد.
- بیشتر واردات بنز در این دهه مربوط به نمونه‌های مدل بالاتر W123 بودند که در ایران نیز به اتاق دانشجویی مشهور شدند.
- این مدل از سری E در کشور ایران نیز طرفداران بسیاری دارد و با بهره بری از امکانات رفاهی فروش بسیار خوبی در بین خودروهای وارداتی را به ثبت رسانده است.
- یکی از المان ها جلوی CLK چراغ های دوتکه و هماهنگی بی نظیر با کاپوت وجلو پنجره است.
علاوه‌براین، محصولات متوسط این برند یعنی W115 و W123 نیز فروش بسیار خوبی را تجربه کردند. در این بین، ایران به یکی از بازارهای اصلی کلاس SL در جهان بدل شد و تعداد قابل توجهی از سری کوپه و کانورتیبل این سری (SL و SLC) به ایران وارد شدند. پس از موفقیت قابل توجه مرسدس بنز در دهه سی بود که شرکت مریخ، تنوع محصولات ارائه شده به بازار ایران را در دهه چهل شمسی افزایش داد. مدل محبوب ۱۹۰ در کنار سری مشهور به Fintail در دو اتاق بزرگ و کوچک در کنار مدل‌های اسپرت سری SL (در ابتدا 190SL و سپس پاگودا) وارد ایران شدند که هر یک توانستند بازار هدفشان را تسخیر کنند.
بنز e300 کم کارکرد 2013
اس‌ال‌کا به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقات تبدیل شد، که نه تنها مرسدس بنز، بلکه تیم‌های دیگر نیز از آن استفاده کردند. طبق اسناد مرسدس بنز، ۳۳ دستگاه از این مدل بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۲ ساخته شد، که بیش از نیمی از مجله خبری خودرو آلفا رومئو آن‌ها برای مسابقات بود. در سال ۲۰۰۴ یکی از آن‌ها به قیمت ۷٫۵ میلیون دلار در یک حراجی فروخته شد. روندی از چند سال پیش شروع شده و دلیل این است که خودروسازهای بزرگ دنیا به دنبال ارائه محصولاتی با موتور الکتریکی هستند.
خودروی مرسدس بنز S65 اتوماتیک کوپه سال 2016
بیشتر واردات بنز در این دهه مربوط به نمونه‌های مدل بالاتر W123 بودند که در ایران نیز به اتاق دانشجویی مشهور شدند. البته نباید از واردات نمونه‌هایی خاص توسط پناهندگان کویتی و عراقی نیز چشم‌پوشی کرد. مرسدس بنز ۱۹۰ای توانست ۱۲ رکورد سرعت در مسافت‌های طولانی را بنام خود ثبت نماید، که در پی آن، به سرعت به یک خودروی کلاسیک تبدیل شد. در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی، مرسدس-بنز پس از تثبیت خود در بازار خودرو، به عرصه مسابقات اتوموبیل رانی وارد شد، همچنین در ساخت مدل‌های مخصوص و گران‌قیمت، نیز مشهور شده بود.
سپس در سال 1900، امیل بلینک با یک قرارداد 550 هزار مارکی درخواست خودرویی پیشرفته را داشت و به خاطر علاقه زیاد وی به دخترش مرسدس( مرسیدس) نام او را برای خودرو خود انتخاب کرد. شرکت بنز به سیستم موتورها و باتری‌های این خودرو آن‌چنان اطمینان دارد که به مالک این خودرو اجازه باز کردن درب کاپوت را نمی‌دهد. فناوری پیشرفته‌ای در این ماشین الکتریکی به‌کاررفته که شما را تا مدت‌ها از تعمیر و مراجعه به نمایندگی بی‌نیاز می‌کند. دلیل دیگری که برای این کار وجود دارد، عدم وجود مکان‌هایی است که برای تعمیر بتوانید به آن مراجعه کنید. به‌این‌ترتیب اگر در این خودرو بنشینید، پدالی برای باز کردن کاپوت وجود نخواهد داشت و در دفترچه مربوط به آن هم هشدارهای زیادی در این باره باز نکردن درب کاپوت داده شده است. با حفظ تمام ارزش‌های طراحی بدنه‌ای که این شرکت دارد، مدل EQS توانسته خود را در غالب یک خودروی الکتریکی نشان دهد.