BMW به تازگی M5 جدید 2025 را معرفی کرد: یک سدان اسپرت هیبریدی چهار چرخ متحرک V-8 با دو توربوشارژر با قدرت 717 اسب بخار. همچنین وزن آن 5390 پوند است که وزن آن را از برخی سدان های برقی، شاسی بلندها و حتی یک پیکاپ تراک سنگین تر می کند.
آن لیست شامل:
- شورلت تاهو 2022 2WD (5356 پوند)
- فورد F-150 Supercrew 4WD 2024 (4941 پوند)
- 2024 یاقوت کبود هوایی شفاف (5336 پوند)
- مرسدس مایباخ S کلاس 2023 (5346 پوند)
- رنج روور اسپرت 2024 (5090 پوند)
این یک هیولای مطلق از نظر وزن محدود است و در مقایسه با نسل قبلی کمی است آرام تر بر روی کاغذ. ب ام و ادعا می کند که سرعت 60 مایل در ساعت 3.5 ثانیه در مقایسه با سرعت 3.2 ثانیه ای خودروی قدیمی به طول می انجامد. نسبت قدرت به وزن آن نیز بدتر از خودروی قدیمی است – بیش از 1000 پوند از M5 فعلی سنگین‌تر است.
ردیابی این افزایش ناگهانی سنگین در زمینه هر M5 دیگر چشمگیر است. با مراجعه به نمودار زیر می بینید که روند نسبتاً تدریجی بوده است. برای مثال E39 M5 تنها 110 پوند بیشتر از E34 وزن داشت. آخرین نسل قبل از M5 جدید، F90، در واقع 17 پوند در مقایسه با F10 قدیمی از دست داد.
این اضافه کردن ناگهانی نیم تن را بیش از پیش خسته کننده می کند.
جداول در برابر رقابت آمریکایی این خودرو برگردانده شده است. وسایل نقلیه‌ای که به دلیل سنگین‌تر و تنبل‌تر بودن نسبت به M5 مورد تمسخر قرار می‌گیرند، اکنون در مقایسه با وزن‌های سنگین‌تر هستند. دوج چارجر هلکت خروجی 4570 پوند وزن داشت که 820 پوند کمتر بود. آخرین CT5-V بلک‌وینگ – رقیب مستقیم M5 در آمریکا – با وزن 1267 پوندی سبک‌تر است. حتی اینطور نیست که M5 ماشین خیلی بزرگتری باشد. فاصله بین دو محور CT5 در دو اینچ از سری 5 است.
شرم آور است که حتی i5 تمام الکتریکی جدید نیز در راه است. i5 M60، یک BEV دو موتوره با ظرفیت باتری بیش از 80.0 کیلووات ساعت، 143 پوند سبک تر است.
می‌توانیم قوانین آلایندگی اروپا، استراتژی برق‌رسانی به اشتراک‌گذاری پلتفرم BMW و سایر تأثیرات را بررسی کنیم تا دقیقاً چه چیزی در این افزایش وزن بزرگ نقش داشته است. با این حال، واقعیت این است که ما می دانیم که از نقطه نظر فناوری نباید اینطور باشد.
هیبریدها نباید سنگین باشند. برای بدست آوردن 190 اسب بخار قدرت، نیازی به بسته باتری 18.6 کیلووات ساعتی ندارید. کوروت E-Ray از یک بسته ناخالص 1.9 کیلووات ساعتی برای دستیابی به 160 اسب بخار استفاده می کند (و به سختی از جدیدترین BMW M2 سنگین تر است). هیبریدها نیز لازم نیست پلاگین باشند. وزن اضافی یک شارژر داخلی به جرم کمک نمی کند – و دوباره به من یادآوری کنید که چرا 25+ مایل برد الکتریکی در M5 ضروری است؟ قوانین آلایندگی اروپا، مطمئناً سخت‌گیرانه‌تر از همتایان آمریکایی خود هستند، اما آخرین خودرویی که در خط تولید بی‌ام‌و موفق می‌شود، باید سدان‌های عملکردی مقدس این شرکت باشد.
یک باتری با چگالی توان بالا، نه لزوماً چگالی انرژی بالا، نحوه عملکرد یک خودروی هیبریدی سبک وزن است. پورشه همچنان این موضوع را با 911 GTS جدید ثابت می کند. BMW این مسیر را طی نکرده است. استراتژی این شرکت برای ادغام یک موتور در یک پیشرانه احتراقی موجود قطعاً مزایایی در خط تولید خود دارد، اما کاهش وزن یکی از آنها نیست. M5 دارای یک سیستم چهار چرخ متحرک معمولی با گیربکس اتوماتیک، جعبه انتقال، میل محرک جلو و غیره است. آنها به سادگی یک موتور الکتریکی را روی آن سیلی زدند.
ما همه محدودیت های مهندسی و مقرراتی BMW را نمی دانیم. با این حال، از دیدگاه مشتری، این چیزها تقریباً نامرئی هستند. M5، مهم نیست که چقدر توانمند است – و به نظر می رسد بسیار شایسته است – هرگز از این واقعیت فرار نخواهد کرد که بیش از یک F-150 اندازه کامل وزن دارد. در مقایسه با خودروهای برقی سبک‌تر امروزی با قدرت چهار رقمی، شما را متعجب می‌کند که اتومبیل‌های M BMW تا چه زمانی حتی یک موتور احتراقی خواهند داشت.
زمانی را به یاد دارید که برندهایی مانند آئودی، کادیلاک، جگوار و مرسدس بنز همگی به دنبال نابودی سری 3 و 5، به خصوص M3 و M5 بودند؟ هیچ یک از آنها هرگز واقعاً این کار را نکردند. رقبای مربوطه آنها تقریبا همیشه در سایه غول باواریایی بودند.
معلوم شد، تنها کاری که باید می‌کردند این بود که بنشینند و منتظر بمانند.