امیدواریم این آزمایش شدید خارج از جاده، پیش نمایشی از چیزهای آینده باشد.
حتی با وجود اینکه این دو 911 برای کارهای خارج از جاده به شدت اصلاح شده بودند، اما برخی از اجزای کارخانه ای، به ویژه پیشرانه را حفظ کردند. پورشه یک نسخه اصلاح نشده از موتور 3.0 لیتری تخت شش سیلندر توربوشارژ خود را از 4S با قدرت 443 اسب بخار (330 کیلووات) انتخاب کرد و آن را با یک گیربکس هفت سرعته دستی استاندارد جفت کرد.

بیش از 30 سال پیش، مهندسان پورشه برای اولین بار یک سیستم چهار چرخ متحرک را روی 911 نصب کردند و آن را در رالی پاریس-داکار رها کردند – که در سال 1985 برنده شد. اما پیروزی تاریخی پورشه در داکار تقریباً در مقایسه با آن کمرنگ است. کاری که مهندسان اخیراً در طی یک گردش به یکی از سخت ترین مسیرهای آمریکای جنوبی انجام دادند.
محورهای پورتال جدید به افزایش فاصله از زمین به 13.8 اینچ (350 میلیمتر) کمک کردند، در حالی که گیرههای جلو و عقب اصلاحشده به این جفت پورشه زاویههای خارج از جاده بهتری دادند. مجموعه ای از لاستیک های آفرود پهن 12.2 اینچی به هر دو خودرو چندین تن چسبندگی می داد، در حالی که در داخل، یک رول کیج، صندلی های فیبر کربنی و دسته های ایمنی به محافظت از دوما و تیمش در مسیر صعود کمک کردند.

پورشه دو فروند 911 بسیار اصلاح شده را گرفت و آنها را از آتشفشان فعال بالا برد. نه هر آتشفشانی، بلکه Ojos del Salado در شیلی، بلندترین آتشفشان جهان. این دو به رهبری راننده افسانهای مسابقهای رومن دوما، به ارتفاع 19708 فوتی (6007 متری) رسیدند در حالی که از صخرهها طفره میرفتند و با دمای منفی 22 درجه فارنهایت (منفی 30 سانتیگراد) برخورد میکردند.
مهندسان همچنین چیزی را اضافه کردند که شرکت آن را “Porsche Warp-Connecter” می نامد. در اصل برای استفاده در مسیر طراحی شده است، یک پیوند مکانیکی بین هر چهار چرخ ایجاد می کند و بار چرخ ثابتی را ایجاد می کند – حتی زمانی که شاسی تحت مفصل بندی شدید قرار دارد.
مطمئناً، ماشینها بدون بازیهای مسابقهای مناسب کامل نمیشوند. یکی از خودروها همان طرحی را می پوشد که در مسابقه فعلی 963 LMDh دیده می شود، در حالی که خودروی دیگر دارای رنگی با تم 911 است که توسط تیم پورشه در ویساچ طراحی شده است.