برای چند سال جادویی، دو تا از نمادین‌ترین سوپراسپرت‌ها به طور همزمان در ایتالیا تولید می‌شدند که تنها چند مایل از یکدیگر فاصله داشتند. فراری F40 را بین سال‌های 1987 و 1992 در مارانلو تولید کرد در حالی که بوگاتی EB110 را از سال 1991 تا 1995 در کامپوگالیانو ساخت. از بین این دو، دومی بسیار انحصاری تر است. تنها 139 EB110 ساخته شد در حالی که 1311 نمونه از F40 وجود دارد. و اکنون، این دو در یک مسابقه شبه درگ دوئل می کنند.
مردمی در کارواو این فرصت را داشت تا با ابرخودروهای شایسته پوستر در یک تست شتاب تا یک چهارم مایل مسابقه دهد. با توجه به نادر بودن و ارزش بسیار زیاد این وسایل نقلیه، جای تعجب نیست که رانندگان EB110 و F40 را به حداکثر پتانسیل خود نرسانند. هر دو در شروع کار روی گاز و کلاچ آسان بودند و موتورها را پاره نمی کردند. با وجود احتیاط، مشکلی پیش آمد.
7 عکس ها
نه تنها با وجود شروع به مراتب بهتر، مسابقه را باخت، بلکه EB110 تمام چرخ محرک شروع به ایجاد صداهای عجیب کرد. به نظر می رسد اتفاقی برای میل محرک جلو افتاده است و سوپراسپرت V12 چهار توربو را مجبور کرده است قبل از هر فرصتی برای انتقام خود بازنشسته شود. پس از آن، آمریکا برای مقابله با ایتالیا، با دوج وایپر اولیه در برابر F40 وارد میدان شد.
این نمونه اولیه که در سال 1991 تولید شد، با V10 تنفس طبیعی خود در برابر موتور دو توربو V8 Prancing Horse قرار گرفت. موتور عظیم 8 لیتری وایپر در آن روز 400 اسب بخار قدرت داشت که در مقایسه با F40 افت قابل توجهی 80 اسب بخاری داشت. همچنین بسیار سنگین‌تر بود، اما علیرغم مخالفت‌ها، دوج بدون زحمت فراری را شکست داد.
همانطور که گفته شد، واضح است که F40 شکننده و بسیار ارزشمند شروعی ملایم داشت تا مطمئن شود که دچار بیماری مکانیکی مانند EB110 نخواهد شد. وضعیت متفاوتی در مسابقه رولینگ تا یک چهارم مایل بود، زیرا هر دو گردن و گردن بودند و در پایان عکس پایان یافت. فراری در این دوئل پیروز شد و همچنین در مسابقات رول بعدی تا مرز نیم مایل پیروز شد.
آخرین مقایسه، تست ترمز از سرعت 70 مایل در ساعت بود، که همیشه دیدن آن جالب است (و کمی خطرناک) زمانی که خودروها ABS ندارند. Viper در آن مسابقه برنده شد، اما یک بار دیگر، باید به این نکته اشاره کنیم که F40 ارزش بسیار بیشتری دارد، بنابراین راننده واقعاً هرگز ریسک بزرگی را انجام نمی داد.