مانند فولکس واگن بیتل و آستین مینی، فیات 500 نیز یک خودروی مردم اروپا بود که نسبتاً ارزان بود و به خریداران یک خودروی ساده برای رفت و آمد می داد. سابق اوو سردبیر مجله هری متکالف یک نمونه کلاسیک را در حراجی خرید و آن را به یک متخصص مدل در لندن آورد تا خودرو را بازسازی و ارتقا دهد. او نمی دانست، قبلاً تعداد زیادی ارتقاء نصب شده بود.
طبق لیست حراجی، این خودرو متعلق به ژنرال پلیس پالرموی ایتالیا بوده است. گفته می شود که او یک کارمند 30 نفره داشت که به حدود 250 خودرو خدمات رسانی می کردند. فروش ادعا کرد که ماشین موجود است. اما موتور داستان متفاوتی را بیان می کند.
اولاً، این یک نیروگاه کاملاً اصلی فیات 500 نیست. بلوک درست است، اما خسته کننده، جابجایی را به 594 سانتی متر مکعب می رساند. همچنین میل بادامک داغتر و تغییراتی در کاربراتور وجود دارد.
حتی با وجود تمام ارتقاءهای موجود، متکالف قصد دارد تغییرات بیشتری را در کارخانه انجام دهد. یک ماهیتابه روغنی با ظرفیت بالاتر با برند آبارت به خنک شدن کمک می کند. همچنین یک میل بادامک و سرسیلندر ماشین کاری شده با عملکرد بالاتر وجود خواهد داشت. او چراغ‌های جلو را نیز ارتقا می‌دهد تا روشن‌تر شوند.
سازنده سعی می کند متکالف را با تغییرات اضافی وسوسه کند. این کار خیلی بیشتر است، اما او می‌توانست قطعاتی مانند پیستون‌های بزرگتر، سیلندرهای آلومینیومی و یک خنک‌کننده روغن را در خود جای دهد. با این حال، همسر متکالف نمی‌خواهد ماشین خیلی تهاجمی به نظر برسد، بنابراین او نمی‌تواند یک اگزوز با خروجی‌های بلند و شیپور مانند نصب کند.
فیات 500 (همچنین به عنوان Cinquecento شناخته می شود) در سال 1957 با یک موتور دو سیلندر 479 سانتی متر مکعبی در عقب که چرخ های عقب را به حرکت در می آورد، به فروش رسید. بعداً یک نسخه 499 سی سی عرضه شد. معروف است که Abarth 500s را برای مسابقه با موتورهای بزرگتر و قدرتمندتر اصلاح کرد. پشتیبانی گسترده پس از فروش به این معنی است که مالکان می توانند هر چیزی از یک وسیله نقلیه سهام تا یک ماشین مسابقه کاملاً ساخته را داشته باشند.
ما مشتاقانه منتظریم ببینیم تکنسین ها چه کاری می توانند انجام دهند تا Metcalfe 500 را هیجان انگیزتر کند و در عین حال آن را نسبتاً موجود نگه دارد.