گاهی اوقات خودروسازان برای محافظت از یک ایده، یک فناوری دور از ذهن را ثبت می کنند. اما توصیف یک سیستم وسیله نقلیه غیرمتعارف با چندین ویژگی غیرعادی بسیار دور از حد معمول است. این کاری است که فراری با این درخواست ثبت اختراع اخیر انجام داد، که حداقل می‌توان گفت افراطی است.
این سند به خودی خود عنوان “خودروی ارائه شده با موتور احتراق داخلی با نیروی هیدروژن” است، اما در واقع تنها یکی از چندین سندی است که تعدادی از سیستم های غیرمتعارف را برای یک خودروی اسپورت بالقوه توصیف می کند. همه پتنت ها در حال حاضر در اتحادیه اروپا و ایالات متحده کاربرد دارند. همه آنها یک مخترع معتبر مشترک دارند: فابریزیو فاوارتو. بر اساس لینکدین وی، فاوارتو به مدت 24 سال در فراری استخدام شده است و در حال حاضر عنوان “مدیر نوآوری معماری خودرو و پیشرانه” را دارد.
این اسناد یک خودروی اسپورت هیبریدی را توصیف می‌کنند که در پیکربندی اولیه مشابه کوروت E-Ray است. موتور در عقب، موتور الکتریکی در جلو. اما اینجاست که شباهت ها به پایان می رسد. سیستم کشش الکتریکی واقعی در محور جلو با جزئیات زیاد توضیح داده نشده است. حداقل در اسنادی که من خواندم نه. موتور و گیربکس که در عقب نصب شده اند، محور اصلی هستند.
موتور احتراقی، در تجسم اولیه، یک موتور شش خطی است که با گاز هیدروژن سوخت می‌گیرد. این یک موتور خطی است زیرا این پیکربندی فضایی را برای مخازن هیدروژن در دو طرف آن فراهم می کند. موتور همچنین به صورت وارونه نصب می شود، یعنی میل لنگ در بالاترین نقطه موتور قرار دارد در حالی که سرسیلندر دقیقاً بالای جاده قرار دارد.
منطق پشت این کار این است که گیربکس اکنون می تواند بالاتر از موتور قرار گیرد، به این معنی که دیفیوزر تهاجمی تری را می توان در پشت خودرو نصب کرد. برخی از هواپیماهای جنگنده جنگ جهانی دوم دارای موتورهای وارونه مانند این بودند، بنابراین کاملاً بی سابقه نیست.
همان دیفیوزر تهاجمی بدون این ترتیب غیرعادی امکان پذیر است، اما وسیله نقلیه بسیار طولانی تر خواهد بود – و سند تاکید می کند فاصله بین دو محور کوتاه بسیار مهم است.
همه اینها با این تصویر به بهترین شکل توضیح داده شده است:
شکل 75 به سطح دیفیوزر عقب خودرو اشاره دارد، در حالی که شکل 69 محل شفت خروجی دیفرانسیل را توصیف می کند.
عجیب و غریب به همین جا ختم نمی شود. موتور از ویژگی های القایی اجباری برخوردار است، اما این حق اختراع روش های مختلفی را توصیف می کند که در آنها می توان به این القای اجباری دست یافت. در یک تجسم، از دو کمپرسور گریز از مرکز تشکیل شده است که به صورت هم محور در دو طرف یک موتور الکتریکی نصب شده اند.
انرژی برای حرکت الکتریکی کمپرسورها تحت ترمز توسط واحد محرک جلو تولید می شود، و اگرچه کلمه “باتری” در اسنادی که خواندم ذکر نشده است، باید فرض کرد که از یک باتری برای ذخیره این انرژی استفاده می شود.
تجسم دیگر دو کمپرسور را در آرایش متفاوتی قرار می دهد اما همچنان آنها را با یک موتور الکتریکی به حرکت در می آورد. دیگری یک سیستم نوع MGU-H را با یک توربین گاز اگزوز توصیف می کند که قادر به بازیابی انرژی الکتریکی برای به حرکت درآوردن یک یا چند کمپرسور است. همانطور که من می‌دانم، تکرار نهایی، تمام توان الکتریکی را از بین می‌برد، در عوض از یکی از شفت‌های گیربکس دوکلاچه استفاده می‌کند تا مستقیماً یک یا چند سوپرشارژر مکانیکی را هدایت کند. در این تجسم، ممکن است یک انتقال بین DCT و سوپرشارژر وجود داشته باشد تا سرعت های متغیر را فعال کند. انواع مختلفی از انتقال بالقوه شرح داده شده است. شوخی نمی کنم.
ممکن است کسی در مورد قابلیت سرویس دهی بالقوه یک موتور وارونه نگران باشد، اما پتنت این نگرانی ها را برطرف می کند. برای مثال، پمپ‌های روغن و مایع خنک‌کننده همگی از میل بادامک هدایت می‌شوند، که آنها را در پایین موتور و در دسترس تکنسین‌ها قرار می‌دهد. بخشی از دیفیوزر نیز پوشش موتور است و می توان آن را برای دسترسی به اجزای حیاتی جدا کرد.
سیستم فراری به طور خلاصه یک خودروی اسپورت هیبریدی سوپرشارژر، احتراق هیدروژنی، شش خطی، چهار چرخ متحرک است. بر اساس هر چیزی که دانشمندان دیوانه در مارانلو فکر می کنند بهترین کار را می کند، ممکن است تغییر کند.
نشریه دیگری، راهنمای خودکار، این حق اختراع را به شیوه ای مشکوک و مسلماً منفی پوشش داد. به قول خودش، این رسانه این فناوری را برای برندی مانند فراری، “نامقدس” و “توهین آمیز” توصیف کرد. جالب اینکه خود فاوارتو سپس در لینکدین ظاهر شد، جایی که مقاله توسط یکی از همکارانش به اشتراک گذاشته شد تا از ایده ها دفاع کند.
شش خط وارونه، همانطور که در سند توضیح داده شده است.
“با پایه [physics] در مورد هیدروژن باید همه چیزهایی را که در مورد طراحی یک ماشین می دانید فراموش کنید. صحبت ارزان است.» او در یکی از نظرات خود می‌گوید. سپس ایده‌های ارائه شده در پتنت‌ها را بیشتر توضیح می‌دهد و خاطرنشان می‌کند که فراری در گذشته یک خودروی شش‌گانه درون خطی را بر اساس لامپردی V-12 ساخته است.
در کل یک قسمت بسیار جالب است. بدیهی است که هنگام بحث درباره چنین ایده‌های رادیکالی، شک و تردید مناسب است، اما شرکت کوچک‌تری مانند فراری با دسترسی به تکنیک‌های ساخت داخلی پیشرفته و مهندسان بسیار با استعداد، همه توانایی‌ها را برای اجرای چنین چیزی دارد.
این شرکت در حال حاضر یک خودروی هیبریدی شش سیلندر تولید می کند. در غیر این صورت، برقی بودن کاملاً توهین آمیزتر خواهد بود. نوآوری در راه خروج از دنیایی که فراری‌ها – از همه ماشین‌ها – بی‌صدا می‌شوند، چیزی جز این نیست.