جنرال‌موتورز پس از خرید تامین‌کننده کلیدی تسلا، بی سر و صدا وارد بازی Gigacasting می‌شود. این حرکت باید به جنرال‌موتورز کمک کند هزینه خودروهای برقی آینده خود را کاهش دهد. همان‌طور که در گزارش «رویترز» آمده، جنرال‌موتورز اوایل امسال یکی از معتبرترین متخصصان ریخته‌گری در جهان – و یکی از شرکای نمونه‌سازی سریع تسلا – را خریداری کرد و بی‌سر و صدا وارد بازی gigacasting شد.
Tooling & Equipment International یا TEI با تسلا برای توسعه نمونه‌سازی قالب گیگاکستینگ برای مدل Y، Model 3، Cybertruck و Semi همکاری کرده است؛ درحالی که به‌طور چشمگیری زمان توسعه و هزینه‌ها را در طول فرآیند کاهش می‌دهد.
TEI به‌همراه سه تامین‌کننده دیگر، با استفاده از ریخته‌گری‌های ساخته‌شده از شن و ماسه صنعتی با پرینت سه‌بعدی، به‌تسلا کمک کردند تا زمان تولید خودرو را از ابتدا به‌نصف کاهش دهد و از سه تا چهار سال به‌حداکثر 24 ماه برسد.
به‌گفته یک منبع آگاه از این موضوع، از ژوئیه 2023، TEI بخشی از تولید جهانی جنرال‌موتورز شده است که بر تمام عملیات تولید خودرو و قطعات جنرال‌موتورز نظارت دارد. جنرال‌موتورز در بیانیه‌ای گفت: «جنرال‌موتورز Tooling & Equipment International (TEI) را برای تقویت مجموعه نوآوری‌های خود و دسترسی ایمن به‌فناوری منحصر به‌فرد ریخته‌گری خریداری کرد. »
یک منبع به «رویترز» گفت این سازنده خودرو آمریکایی برای نخستین‌بار برای آزمایش و تولید برخی قطعات ریخته‌گری زیر بدنه برای کادیلاک سلستیک آینده به‌این تامین‌کننده نزدیک شد. TEI جایزه بهترین شرکت سال 2023 را از انجمن ریخته‌گری دریافت کرد.
جنرال‌موتورز تنها خودروساز به اصطلاح قدیمی نیست که مسیر گیگاکستینگ را که تسلا تراشیده طی کرده است. در اوایل سال جاری، تویوتا اعلام کرد از این تکنیک برای نسل بعدی خودروهای الکتریکی خود استفاده خواهد کرد که انتظار می‌رود در سال 2026 وارد جاده شوند. ولوو، فورد و هیوندای نیز در این مسیر حرکت می‌کنند.
Gigacasting اساسا به این معنی است که یک خودرو دارای اجزای فلزی کمتر اما بزرگ‌تری است که پیچیدگی و هزینه‌های ساخت را کاهش می‌دهد. در جایی که یک وسیله‌نقلیه درحال حاضر ممکن است یک مجموعه فریم جلویی داشته باشد که از ده‌ها قطعه جداگانه ساخته شده است، یک خودرو نسل بعدی ممکن است به‌لطف Gigacasting دارای یک زیرفریم تک‌تکه باشد.
توجه داشته باشید TEI مسئول دستگاه‌های ریخته‌گری عظیمی که تسلا در کارخانه‌های خود استفاده می‌کند، نبود. در عوض، آن – و سایر موارد مشابه آن – با استفاده از فایل‌های طراحی دیجیتال و چاپگرهای سه‌بعدی معروف به‌جت‌های بایندر، قالب‌های آزمایشی را از شن و ماسه صنعتی می‌سازد. این‌ها یک قالب ماسه‌ای می‌سازند که می‌تواند آلیاژهای مذاب را ریخته شود. در مقایسه با تکنیک‌های ریخته‌گری قدیمی، این روش نمونه‌سازی، قالب ماسه‌ای را قادر می‌سازد تا در صورت نیاز به‌تنظیمات، با حداقل هزینه به‌سرعت اصلاح و دوباره چاپ شود.